TheDigitalArtist - www.pixabay.com

Raporti i OKB-së për klimën: Alarm i kuq për njerëzimin

Një raport shkencor i OKB-së ka thënë se aktiviteti njerëzor po ndryshon klimën në mënyra të pashembullt dhe ndonjëherë të pakthyeshme.

Studimi historik paralajmëron valë gjithnjë e më ekstreme të nxehtësisë, thatësira dhe përmbytje, dhe një kufi kyç të temperaturës që po thyhet në pak më shumë se një dekadë.

“Raporti është një kod i kuq për njerëzimin”, thotë shefi i OKB -së.

Por shkencëtarët thonë se një katastrofë mund të shmanget nëse bota vepron shpejt.

Ka shpresë se shkurtimet e thella të emetimeve të gazrave serë mund të stabilizojnë rritjen e temperaturave.

Duke i bërë jehonë gjetjeve të shkencëtarëve, Sekretari i Përgjithshëm i OKB -së António Guterres tha:

“Nëse kombinojmë forcat tani, mund të shmangim katastrofën klimatike. Por, siç e bën të qartë raporti i sotëm, nuk ka kohë për vonesë dhe vend për justifikime. Unë mbështetem në qeverinë, drejtuesit dhe të gjithë aktorët për të siguruar që COP26 është një sukses.” tha Sekretari i Përgjithshëm i OKB -së, António Guterres.

Vlerësimi i matur i së ardhmes së planetit tonë është dhënë nga Paneli Ndërqeveritar i OKB -së për Ndryshimet Klimatike (IPCC), një grup shkencëtarësh, gjetjet e të cilëve janë miratuar nga qeveritë botërore.

Raporti i tyre është rishikimi i parë i madh i shkencës së ndryshimeve klimatike që nga viti 2013. Publikimi i tij vjen më pak se tre muaj para një samiti kryesor klimatik në Glasgow, të njohur si COP26.

Me tone të forta, të sigurta, dokumenti i IPCC thotë se është e qartë se ndikimi njerëzor ka ngrohur atmosferën, oqeanet dhe tokën.

Sipas Prof Ed Hawkins, nga Universiteti i Reading, MB, dhe një nga autorët e raportit, shkencëtarët nuk mund të jenë më të qartë në këtë pikë.

“Është një deklaratë fakti, ne nuk mund të jemi më të sigurt, është e qartë dhe e padiskutueshme që njerëzit po ngrohin planetin.”

Petteri Taalas, Sekretar i Përgjithshëm i Organizatës Botërore Meteorologjike, tha se duke përdorur terma sportivë, mund të thuhet se atmosfera është ekspozuar ndaj dopingut, që do të thotë se ne kemi filluar të vëzhgojmë ekstremet më shpesh se më parë.

Autorët thonë se që nga viti 1970, temperaturat globale të sipërfaqes janë rritur më shpejt se në çdo periudhë tjetër 50-vjeçare gjatë 2,000 viteve të fundit.

Kjo ngrohje po prek tashmë shumë ekstreme të motit dhe klimës në çdo rajon në të gjithë globin.

Qoftë valët e të nxehtit si ato të përjetuara kohët e fundit në Greqi dhe Amerikën Veriore perëndimore, apo përmbytjet si ato në Gjermani dhe Kinë, ku atribuimi i tyre ndaj ndikimit njerëzor është forcuar gjatë dekadës së fundit.

IPCC raporton pikat kryesore.

Temperatura globale e sipërfaqes ishte 1.09C më e lartë në dekadën midis 2011-2020 sesa midis 1850-1900.

Pesë vitet e fundit kanë qenë më të nxehtat që janë regjistruar që nga viti 1850.

Shkalla e fundit e rritjes së nivelit të detit është gati trefishuar në krahasim më 1901-1971

Ndikimi njerëzor është “shumë i mundshëm” (90%) shtytësi kryesor i tërheqjes globale të akullnajave që nga vitet 1990 dhe ulja e akullit të detit Arktik.

Është “praktikisht e sigurt” që ekstremet e nxehta përfshirë valët e nxehtësisë janë bërë më të shpeshta dhe më intensive që nga vitet 1950, ndërsa ngjarjet e ftohta janë bërë më pak të shpeshta dhe më pak të rënda.

Raporti i ri gjithashtu bën të qartë se ngrohja që kemi përjetuar deri më sot ka bërë ndryshime në shumë nga sistemet tona të mbështetjes planetare që janë të pakthyeshme në kohëzgjatjet e shekujve deri në mijëvjeçarë.

Oqeanet do të vazhdojnë të ngrohen dhe të bëhen me acidë. Akullnajat malore dhe polare do të vazhdojnë të shkrihen për dekada apo shekuj.

“Pasojat do të vazhdojnë të përkeqësohen për çdo ngrohje. Dhe për shumë nga këto pasoja, nuk ka kthim prapa.” tha prof Hawkins.

Kur bëhet fjalë për rritjen e nivelit të detit, shkencëtarët kanë modeluar një gamë të mundshme për nivele të ndryshme të emetimeve.

Sidoqoftë, një rritje prej rreth 2 milionë deri në fund të këtij shekulli nuk mund të përjashtohet dhe as një rritje prej 5 milionë deri më 2150.

Rezultate të tilla, edhe pse të pamundura, do të kërcënonin shumë miliona njerëz në zonat bregdetare me përmbytje deri në vitin 2100.

Një aspekt kryesor i raportit është shkalla e pritshme e rritjes së temperaturës dhe çfarë do të thotë për sigurinë e njerëzimit.

Pothuajse çdo komb në Tokë nënshkroi qëllimet e marrëveshjes së klimës së Parisit në vitin 2015.

Ky pakt synon të mbajë rritjen e temperaturave globale shumë nën 2C këtë shekull dhe të vazhdojë përpjekjet për ta mbajtur atë nën 1.5C.

Ky raport i ri thotë se sipas të gjithë skenarëve të emetimeve të konsideruara nga shkencëtarët, të dy objektivat do të thyhen këtë shekull nëse nuk ndodhin shkurtime të mëdha të karbonit.

Autorët besojnë se 1.5C do të arrihet deri në vitin 2040 në të gjitha skenarët. Nëse emetimet nuk zvogëlohen në vitet e ardhshme, kjo do të ndodhë edhe më herët.

Kjo ishte parashikuar në raportin special të IPCC mbi 1.5C në 2018 dhe ky studim i ri tani e konfirmon atë.

“Ne do të arrijmë një gradë e gjysmë në vitet individuale shumë më herët. Ne e kemi goditur atë tashmë në dy muaj gjatë El Niño më 2016,” tha prof Malte Meinshausen, një autor IPCC nga Universiteti i Melburnit në Australi.

“Vlerësimi më i mirë i raportit të ri është mesi i vitit 2034, por pasiguria është e madhe dhe shkon midis tani dhe kurrë.” shtoi Meinshausen.

Pasojat e kalimit të 1.5 gradë Celsius gjatë një periudhe vitesh do të ishin të padëshirueshme në një botë që tashmë ka përjetuar një ngritje të shpejtë në ngjarje ekstreme me një rritje të temperaturës që nga kohët para-industriale të 1.1C.

“Ne do të shohim valë akoma më intensive dhe më të shpeshta të nxehtësisë, dhe ne gjithashtu do të shohim një rritje të ngjarjeve të mëdha të reshjeve në shkallë globale, dhe gjithashtu rritje në disa lloje të thatësirave në disa rajone të botës.” tha Dr Friederike Otto, nga Universiteti i Oksfordit, MB, dhe një nga autorët e raportit të IPCC.

Prof Carolina Vera, nënkryetare e grupit të punës që prodhoi dokumentin, tha se raporti tregon qartë se ne tashmë po jetojmë pasojat e ndryshimeve klimatike kudo.

Pra, çfarë mund të bëhet?

Ndërsa ky raport është më i qartë dhe më i sigurt në lidhje me disavantazhet e ngrohjes, shkencëtarët kanë më shumë shpresë se nëse mund të përgjysmojmë emetimet globale deri në vitin 2030 dhe të arrijmë në zero neto deri në mesin e këtij shekulli, ne mund të ndalojmë dhe ndoshta të përmbysim rritjen e temperaturave.

Arritja e zeros neto përfshin zvogëlimin e emetimeve të gazrave serrë sa më shumë që të jetë e mundur, duke përdorur teknologji të pastër, pastaj varrosjen e çdo lëshimi të mbetur duke përdorur kapjen dhe ruajtjen e karbonit, ose thithjen e tyre duke mbjellë pemë.

“Mendimi i mëparshëm ishte se ne mund të merrnim temperatura në rritje edhe pas zeros neto. Por ne tani presim që natyra të jetë e sjellshme me ne dhe nëse jemi në gjendje të arrijmë zero neto, ne shpresojmë se nuk do të kemi ndonjë rritje të mëtejshme të temperatures, dhe nëse jemi në gjendje të arrijmë zero gazra serrë, përfundimisht duhet të jemi në gjendje të përmbysim pak nga ajo rritje e temperaturës dhe të merret pak ftohje.” tha një tjetër bashkautor, prof Piers Forster nga Universiteti i Leeds, MB.

Pesë ndikimet e ardhshme

Temperaturat do të arrijnë 1.5C mbi nivelet 1850-1900 deri në vitin 2040 sipas të gjithë skenarëve të emetimeve.

Arktiku ka të ngjarë të jetë praktikisht pa akull në shtator të paktën një herë para vitit 2050 në të gjithë skenarët e vlerësuar.

Do të ketë një dukuri në rritje të disa ngjarjeve ekstreme “të pashembullta në të dhënat historike” edhe në ngrohjen prej 1.5 gradë Celsius.

Ngjarjet ekstreme të nivelit të detit që ndodhën një herë në një shekull në të kaluarën e afërt, parashikohet të ndodhin të paktën çdo vit në më shumë se gjysmën e vendeve të matësve të baticës deri në vitin 2100.

Do të ketë rritje të motit të zjarrit në shumë rajone.

Ndërsa parashikimet e ardhshme të ngrohjes janë më të qarta se kurrë në këtë raport, dhe shumë ndikime thjesht nuk mund të shmangen, autorët paralajmërojnë kundër fatalizmit.

“Ulja e ngrohjes globale me të vërtetë minimizon gjasat për të goditur këto pika kthese,” tha Dr Otto.

Një pikë kthese i referohet kur një pjesë e sistemit klimatik të Tokës pëson një ndryshim të papritur në përgjigje të ngrohjes së vazhdueshme.

Për udhëheqësit politikë, raporti është një tjetër në një linjë të gjatë thirrjesh zgjimi, por meqenëse i afrohet kaq shumë samitit global të klimës COP26, ai mbart peshë më të madhe

 

Burimi: www.cbc.al

Na Ndiqni në: